WZORZEC RASY
Wzorzec FCI nr 125/28.10.2009
SPRINGER SPANIEL ANGIELSKI (English Springer Spaniel)
Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 29.10.2003
Użytkowanie: Płochacz, aporter.
Klasyfikacja FCI: Grupa 8 - Aportery, płochacze i psy dowodne.
Sekcja 2 - Płochacze Podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Jest to bardzo stara rasa, od dawna hodowana w czystości rasy, najstarsza z grupy psów myśliwskich (gundogs). Pierwotnym przeznaczeniem psa było wyszukiwanie oraz wypłaszanie zwierzyny łownej łapanej do sieci, przez sokoła czy charta. Obecnie używany jest do wyszukiwania, wypłaszania oraz aportowania zwierzyny łownej zestrzelonej przez myśliwego.
WYGLĄD OGÓLNY: Symetrycznie zbudowany, zwarty, mocny, wesoły i aktywny. Najwyższy wzrostem oraz najbardziej typowy spośród wszystkich spanieli brytyjskich.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT: Przyjazny, o wesołym usposobieniu, posłuszny. Wielce niepożądana u psa jest agresja, czy płochliwość.
GŁOWA: Mózgoczaszka: Czaszka średniej długości, dość szeroka, delikatnie zaokrąglona, wznosząca się od części twarzowej, tworząca czoło (stop), przedzielona bruzdą pomiędzy oczami, zanikającą wzdłuż czoła w kierunku guza potylicznego, który nie powinien być zbyt zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Nozdrza dobrze rozwinięte.
Kufa: Proporcjonalnej długości w stosunku do mózgoczaszki, dostatecznie szeroka i głęboka, dobrze wyrzeźbiona pod oczami.
Fafle: Dość obwisłe, kwadratowe. Szczęki/uzębienie: Szczęki mocne, z idealnym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach. Policzki: Płaskie.
Oczy: Średniej wielkości, migdałowego kształtu, nie wyłupiaste ani zapadnięte, dobrze osadzone (bez widocznej trzeciej powieki), czujne, o miłym, łagodnym wyrazie. Ciemnoorzechowe. Niepożądane jasne.
Uszy: W kształcie płata, dobrej wielkości i szerokości, przylegające dosyć blisko do głowy. Osadzone na wysokości oczu. Dobrze owłosione.
SZYJA: Dobrej długości, mocna i umięśniona, bez oznak podgardla, delikatnie wygięta w łuk, zwężająca się ku głowie.
TUŁÓW: Mocny, ani zbyt długi, ani zbyt krótki. Lędźwie: Umięśnione, mocne z lekkim łukiem i dobrze związane. Klatka piersiowa: Głęboka, dobrze rozwinięta. Żebra dobrze wysklepione.
OGON: Zwyczajowo obcięty (kopiowany). Kopiowany: Nisko osadzony, nigdy nie jest noszony powyżej linii grzbietu. Dobrze opierzony i w ciągłym ruchu. Niekopiowany: Nisko osadzony, nigdy nie jest noszony powyżej linii grzbietu. Dobrze opierzony i w ciągłym ruchu. Pozostający w równowadze w stosunku do ciała.
KOŃCZYNY: Kończyny przednie: Przednie kończyny proste o dobrym kośćcu.
Łopatki: Ukośne, dobrze ułożone. Łokcie: Dobrze przylegające do ciała. Nadgarstki: Mocne i elastyczne.
Łapy: Ścisłe, zwarte, dobrze zaokrąglone, z mocnymi pełnymi opuszkami.
Kończyny tylnie:
Uda: Szerokie, umięśnione, dobrze rozwinięte.
Stawy kolanowe i skokowe: umiarkowanie kątowane.
Niepożądane grube stawy skokowe. Łapy: Ścisłe, zwarte, dobrze zaokrąglone, z mocnymi pełnymi opuszkami.
CHODY: Charakterystyczne dla rasy. Przednie kończyny powinny być wyrzucane do przodu od ramion, w sposób łatwy i swobodny. Stawy skokowe poruszają się idealnie pod ciałem, w jednej linii z przednimi kończynami. W powolnym ruchu pies może poruszać się inochodem, co jest typowe dla tej rasy.
OKRYWA WŁOSOWA: Włos: Przylegający, prosty oraz odporny na niepogodę, nigdy nie jest gruby i szorstki. Umiarkowanie „pióra” na uszach, przednich kończynach, tułowiu i tylnych kończynach.
Umaszczenie: Wątrobowo-biały, czarno-biały lub którykolwiek z tych kolorów ze znaczeniami.
WZROST: Przybliżona wysokość w kłębie: 51 cm (20 cali)
WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane, jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa i zdolności do wykonywania pracy, do której był przeznaczony.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: Agresja lub wyraźna lękliwość
Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane.
N.B. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.